Bu hafta yazacağım konuyu haftaya bırakmak zorunda kaldım. Zira konu çocuklarımız. Toplumda yaşanan sosyal, ekonomik, siyasi kültürel sorunların ardından çözüm önerilerine sıra geldiğinde ‘Eğitim şart’ cümlemiz adeta bir klişeye döndü. Ortaya atılan tartışma konuları da bu klişenin sosu kıvamında. Her geçen gün yoksulluğun ve yoksunluğun arttığı, geçimin bir o kadar zorlaştığı bu dönemde ileri sürülen konular gerçekten evlere şenlik. Latife bir yana hakikat şudur; suçun önlenmesinde, adaletin sağlanmasında, yoksulluğun azaltılmasında, gelir dağılımının düzeltilmesinde, ekonomik büyümenin sağlanmasında ve daha da önemlisi sağlıklı, mutlu bireylerin yetişmesinde eğitim önemli bir araç olduğu gibi multidisipliner ve toplumun tüm kesimlerini hatta her bireyi ilgilendiren, toplumun temelini inşa eden hayati bir olgudur.
Cumhuriyetin ilk yıllarında, eğitim kurumlarının birleştirilmesi, karma eğitimin gerçekleşmesi, kız çocuklarının eğitim imkânlarının artırılması ve kız çocuklarının okullara kayıtlarının yapılması ve okula devamının sağlanması, kızların mesleki eğitime yönlendirilmesi için okulların açılması, meslek sahibi kadınların sayısının...