Bana bu haberi
nefes almadan yetiştirenle ilgili fikirlerimi gözden geçiriyor,
kanaat notumu düşürüyor, hatta mesafeyi açıyorum. 'Baksana baksana'
gazıyla gözüme sokulmaya çalışan, WhatsApp gruplarında iştahla
servis edilen görüntülerin linklerine tıklamıyorum, asla
izlemiyorum. 'Oh canıma değsin,
bir kişi daha cümle âleme rezil oldu' coşkusuyla dişleri
parlayanların gözünün ortasına yumruğu basmak istiyorum. Konuyla coşanlara
'Bir gün sizin de başınıza gelebilir. En güvendikleri sevgilileri,
en yakın arkadaşları, eşleri bu kazığı insanlara atıyor, bilmem
farkında mısınız?' ayarı veriyorum. 'Hay Allah!'la
başlayarak, o kişi adına gerçekten büyük üzüntü duyuyorum. Bu haltı yiyenlere
bin bir küfür saydırıyorum. İçimi buruk bir his
kaplıyor, 'Kimse böylesi bir zalimliği hak etmiyor' diyerek
kederleniyorum. İşte tam da o
dakikalarda internetten nefret ediyorum.