48. Yarım Kalan Hayatlar'la huzurunuzdayım.
Bu sefer ki 46 yaşında Kıbrıslı, görme engelli bir anne. Ve bir
de engelli çocuğu var.
Tıpkı daha önce haberini yaptığım Dilek Ümran Öztürk gibi o da 20
yıl sonra ışıkla tekrar buluştu!
Dünyagöz Etiler'de 'Argus II-biyonik göz' ameliyatı oldu ve ışığı
gözlerinde yeniden hissetti.
Bu, Türkiye'de gerçekleşen ikinci biyonik göz ameliyatı.
Hatice İnsel, Türkiye'de yaklaşık 20 bin kişide görülen ve halk
arasında "tavukkarası" ya da "gece körlüğü" olarak bilinen
retinitis pigmentosa hastalığı nedeniyle göremiyordu.
HAMİŞ: 48. Yarım Kalan Hayatlar, Hürriyet ve Dünyagöz iş birliğiyle
gerçekleşti. Bu sosyal proje sayesinde Hatice İnsel ameliyat oldu.
Önümüzdeki günlerde hurriyet.kelebek/yarimkalanhayatlar sayfasında
Profesör Ionnis Pallikaris'le yaptığım röportajı
okuyabilirsiniz...
Sizi tanıyabilir miyiz?
-Ben Hatice İnsel. Kıbrıslıyım. Lefkoşa'da yaşıyorum.
46 yaşındayım. 2 çocuk annesiyim. Görme engelim var...
Nasıl gelişti görme engeliniz? Doğuştan mı?
-Hayır. 12 yaşından sonra ortaya çıktı. Göz zayıflığıyla ilgili
doktora gittim. Dediler ki, "Tavukkarası ve tedavisi yok". Önceleri
kendi hayatımı idame edecek kadar görüyordum. Yıllar içinde iyice
ışık gitti. Doğum yaptım, biraz daha gitti. Meğer ikinci doğumu
yapmamam gerekiyormuş. Hepten gitti!
EŞİM İŞİ BIRAKTI
Sizi kimse uyarmadı mı?
-Hayır. Kimse, "İkinci çocuktan sonra gözün daha çok
ilerleyecek, hamile kalmaman gerekiyor!" demedi.
Sonra peki?
-Kızım Beria 98'de doğdu. Rett sendromu ile dünyaya geldi. Yani
beyinsel gelişim bozukluğu var. Şu an 17 yaşında ama 2 yaşında
insan zekâsına sahip. Ama evlat evlattır. Engelli olması bir şey
değiştirmiyor. Yine başımızın tacı. Fakat ben artık hiç göremez
olmuştum ve evde bakıma muhtaç, engelli bir çocuğum vardı. Tabii
hayatımız kaydı.
N'aptınız?
-Çok zorlandık. Eşim işinden ayrıldı. Polis memuruydu, genç yaşında
emekli oldu. Evde bana yardımcı oldu. Bu şekilde hayatta kalmaya
çalıştık...