Kısa bir Tırmık yazıp sevinmeye gideceğim.
Siz de öyle yapın. Sevinin.
Sevinin, çünkü yeterince sebep var.
Seçmen, sığ, hatta sığ bile değil “çukur” bir siyasal ve
demokrasi kültürüyle donanmış bir zihniyetin otoriter bir Türkiye
yaratmasının önüne geçti; kendisine muhalif olanları düşman gören
bir kafaya geçit vermedi.
Öyleyse sevinin...
Askeri vesayet sistemine karşı AKP’yi iktidara taşıyan halk, İslami
sosa bulanmış vesayete de geçit vermedi.
Öyleyse sevinin...
Irzına geçilmiş bir hukuk sistemi kuran, çoğunluğu çoğulculuk
sanan, çoğunluğu kazanınca milli idareyi temsil ettiğine inanan bir
zihniyetin, adına başkanlık sistemidenen ve her türlü
demokratik ve hukuksal denetimden arındırılmış bir sisteme yürüyüşü
engellendi..
Öyleyse sevinin...
Kürt siyasal hareketini Meclis dışına itecek ve ona şiddet dışında
bir mücadele yöntemi bırakmayacak utanç verici bir seçim barajı
gümbür gümbür yıkıldı.
Öyleyse sevinin...
Önüne Türkiye’nin partisi olma hedefini koyan HDP, Türklü, Kürtlü,
Ermenili, Ezidili, Süryanili; Sünnili, Alevili, Hıristiyanlı 70’i
aşkın, 80’e yakın milletvekili ile Meclis’te. Demokrasiye yönelen
saldırıları göğüsleyebilecek bir parlamento ağırlığına
kavuşuldu.
Öyleyse sevinin...
Hırsızlardan, yolsuzlardan, rüşvetçilerden hesap sorulamayan bir
Türkiye’de hesap sorulabilme fırsatları uç verdi.
Öyleyse sevinin...
Kalkınmayı ülkeyi betonla sıvamak, derelere beton kelepçeler vurmak
olarak kavrayan ve bundan ötesini kavrayamayan bir zihniyetin tek
başına iktidar olup bildiğini pervasızca okumasının önü
tıkandı.
Öyleyse sevinin...