Aslolan tutuksuz yargılamaktı. Tutuklu yargılama, zorunlu hallerde ve ancak şartları oluşursa başvurulacak istisnai bir tedbirdi. Önden peşin cezalandırma yöntemi gibi kullanılamazdı. Yargı yetkisinin kötüye kullanılması olurdu.
İktidar, Türkiye'yi bu dertten kurtarmakta kararlıydı. Diğerleri gibi bu sorunu da çözse çözse AK Parti, çözecekti.
Derken keyfi ve uzun tutuklu yargılamayı zorlaştıracak düzenlemeler, 2012'de çıkan 3. Yargı Paketi'ne kondu.
Artık somut olgulara dayandırılmadan, tutuklamayı zorunlu kılacak nedenler oluşmadan, suçlama ve cezayla orantılı olmayan, ölçüsüz tutuklama kararları verilemeyecekti.
Hatta sanıklar tutuksuz yargılanabilsin diye adli kontrolde ceza sınırı bile kaldırıldı. Ki tutuklamaya sıra gelmesin, en son çare olsun.
Üstünden başka yargı reformu strateji belgeleri ve paketleri geçti.