Dostların davetindeyiz; evlilik yıl dönümlerini kutluyorlar. Dile kolay, 37 yıl olmuş. Masa, tüm aksesuarıyla sonbahar renginde. En acı, tatlı tonlarıyla bir sonbahar cümbüşü.
İnsanı alıp eski günlerin hatırasına, gençlik ateşinin henüz sönmediği yıllara götürüyor.
Tokat şehri geldi birden gözümün önüne. Dökülen ağaç yapraklarını, parklardan süpürmüyor belediye. Başkan Eyüp Eroğlu, kasım sonuna kadar yasaklamış. Sonbaharın tadını, dökülen sarı yapraklarla çıkarsınlar diye.
Sonra 'gazel' sözcüğünü düşündüm. Türküler onunla anlatır ya mevsimi; "yaprak gazel olmuş durmuyor dalda/ vefasız güzelden bize ne fayda".
Eskiden aşk şiirleri, bu adla anılırdı. Gazel, övgü şiiri kasideden çıkmış bir edebi tür.
Kasidecilerle gazelhanların yolu, ses sanatında da ayrılır. Alaturka müzikte gazel, makamlar arasında serbest gezinme. Sesle yapılan taksime deniyor. 'Of aman' diye girilen doğaçlamalardan çıkarırsınız.