Nereden çıktı, hangi vesileyleydi, nasıl ve ne üstüne oldu, hatırlamıyorum. Sırrı Süreyya Önder, bir gün heyecanla Mehmet Akif'in Hasta şiirinden bir dörtlüğe dikkatimi çekti.
Şu dizelerden çok etkilenmişti:
"O kadar sa'y-i beliğin (çok emeğin) bu sefalet mi sonu/ Biri evvelce eğer söylemiş olsaydı bunu/ Çalışıp ömrümü çılgınca heba etmezdim/ Ben bu müstakbele mazimi feda etmezdim!..."
Yıllar geçti, şimdi hastanede. Sevenleri, hayata tutunması için dua ediyor.
Oysa emekleri zayi olanlardan değil. Filmlerden senaryolara, gazete yazarlığından siyasete ömrünün şimdiye kadarki kısmını bereketli geçirdi. Allah uzun ömürler versin, daha da yapacağı çok işler var. Bunu da atlatıp hasta yatağından kalktığında kaldığı yerden devam edecektir, pes etmek ona göre değil, emin olabiliriz.
Ömrünü boşa harcamaktan hayıflandığı için mi o dizelerden etkilenmişti? Hayır.