"Dağların ardında bir feryat yükselir/ Kavruk ellerle dokunur geceye/ Zaman, yaralı bir kuş misali/ Kanat çırpar anılarda, sessizce/ Karanlık yollar, dikenli yürekler/ Bir umut bekler, umarsızca/ Yitip giden sevdalar, hüsran dolu düşler/ Dilimize dolanır ağıtlarla/ Gözlerimde bir damla yaş/ Toprağa düşen yağmur gibi/ Neden, diye sorar içimdeki ses/ Neden bu acı, bu sızı, bu hüzün/ Seherde açan çiçekler gibi/ Her baharda yeniden doğarız/ Ama bir yara var ki içimizde/ Kapanmaz, kabuk tutmaz/ Ey dost, ey yâr/ Dağlar aşılır, yollar biter/ Ama bu sevda, bu hasret/ Bir ömür boyu sürer..."
Yapay zekâ ChatGPT'ye yazdırdım bu hisli şiiri. Beğenip beğenmediğimi şöyle sordu:
"Umarım bu şiir, Ahmet Arif'in Uy Havar şiirine benzer bir duyguyu ve atmosferi yansıtabilmiştir."
Çünkü Uy Havar'a benzer bir şiir sipariş etmiştim.
Sonra Uy Havar'dan şu bölümü verip aynı tarzda dizeler istedim:
"Düşün, uzay çağında bir ayağımız/ Ham çarık, kil çorapta olsa da biri/ Düşün, olasılık, atom fiziği/ Ve bizi biz eden amansız sevda/ Atıp bir kıyıya iki zamanı/ Yarının çocukları, gülleri için/ Koymuş postasını/ Görmüş restini/ He canım/ Sen getir...