Başbakan Binali Yıldırım’ın siyaset-hakikat ilişkisine dair sözleri üzerinden yürüyen tartışmayı yazmıştım dün. Binali Bey, siyasetin her zaman hakikatle örtüşmeyeceğini söylüyordu. Ben de bunun illa, seçim dönemlerinde boş hayal sattıklarının bir siyasetçi ağzından itirafı anlamına gelmediğini savunuyordum. Hayal tacirliğine değil, seçimlerdeki popülist vaat yarışının seçim sonrasında yerini gerçekçiliğe bırakacağına vurgu vardı o sözlerde, telaşa mahal yok demek istiyordu. Ki bu da gerçekçi bir siyasi söyleme girerdi. Reelpolitiği her halükarda yeğlerim, ‘itikatta şu amelde bu mezheptenim’ kalıbıyla söylersek siyasette realist, edebiyatta ise romantik akımlardanım. Gerçek olamayacak kadar harikulade şeyleri, mesela büyülü gerçekleri hayatta değil ama edebiyatta ararım. İçinde yaşadığımız bu çivisi çıkmış dünyanın bunaltısından bir kaçış sağlamayacaksa, bizi çevreleyen trajik gerçekler duvarını isyan tuğlaları üstüne kurarak bir daha örmekle kalacaksa niye yazılsın şiirle roman? Çilehanede kederli şarkılar söylemekten öteye gidecekse şayet edebiyat, Anka kuşlarıyla kanat açmalı hayale, Kaf dağlarında gezinmeli değil mi? Hece dergisi, ‘Türk Edebiyatında Polemikler’ başlığıyla müthiş bir özel sayı çıkardı. Kapsamlı ve doyurucu, vaatkar olduğu kadar tatminkar da. .