Evinde eşi dostuyla dinleyenin bile ciğeri cız eder, derine dokunur.
Sevdiklerinizden ayrı düşmüş, kervan göçmüş de siz geride terk edilmişsiniz gibi bir histir içinizi kaplayan.
Garip gurebaya çevirir sizi. Koskoca dünyada gidecek kapısı, altına başını sokacak bir avuç damı olmayan, yersiz yurtsuz ve kimsesiz bir haymatlosa.
Bu Yıldırım Gürses bestesinde, nedenli nedensiz bir ayrılık acısı gelip oturur içinize. Dağlarda sürü otlatan bir çoban kadar bir başına, yapayalnızmışsınız gibi...