Tabii ki İsrail.
Sadece Gazze’de işlenen cinayetler değil. O sürüyor. Ne BM dinliyor ne Uluslararası Adalet Divanında yargılanma… Ne dünyanın dört bir tarafında milyonlarca insanın Gazze’deki soykırıma isyanını… Her gün insanlık bir başka vahşete tanıklık ediyor ve bunu durdurabilecek bir hamle ortaya konamıyor.
Lübnan’da Hizbullah’ı vurdu. Lübnan’ın bağımsız bir ülke olabilme haysiyetini çiğnemek İsrail için adeta peynir ekmek kadar kolay bir mesele. İsrail’e komşu olunca, orada harim-i ismet diye bir şeyden bahsedilemiyor.
Suriye’de her gün bir bölgeyi vuruyor. O da çok normal karşılanıyor. Şam yönetimi, Şara iktidarı henüz sanki “iktidar” değil. Bizdeki siyasiler Suriye’deki her İsrail hamlesini Türkiye’ye verilmiş bir mesaj olarak değerlendirdiklerini açıklıyorlar.
İran’ı vurdu İsrail. Amerika ile eşzamanlı olarak. İran’ın tepe generallerini öldürdü, nokta atışı ile Hamas lideri İsmail Haniye’yi öldürdü.
İran’ı vurmak da kesesine kaldı İsrail’in.