“-Had bilmeyen had bildiremez Ömer. Sıktığın yumruğu ne zaman vuracağını bilmek demektir ağalık. Eğer vakit saat bilmezsan gelir senin suratında patlar o yumruk. Nerden geldiğini göremezsin.
-Kavgaya giren o yumruğu göze alır. Şimdiye kadar durduk da ne oldu? Bak gör her gün bir parça koparıp mahvedeceğim onu.
-Devranoğullarını kopara kopara bitiremezsin Ömer. Daha çocuksan. Toysan. Onlar yüzyıllardır bu topraklardalar. Onların kökleri çok derindedir. Ne kadar uzanır bilemezsin.
Öylelerini alt etmenin tek yolu akılla savaşmaktır, akılla.
-Akılla savaştık baba. Kan dökmeden. Sen kendi yolunu tutup sulh ilân ettin, güveni sağladın. Kendini, ailemizi koruma altına aldın, eyvallah. Ama beni çemberin dışında say artık, yolumuz ayrıldı. Ben bir kavgaya giriştim bunun geri dönüşü yok.
-Sen şimdi bir zafer kazandığını zannedersan...