Psikiyatrist Kemal Sayar’ın (Merhamet) üzerine yaptığı
konuşmalardan notlar..
* Türkiye, insanın insana karşı zalimleştiği, insanın insanı
görmediği dinlemediği, hikâyelerine karşı kulaklarını kapattığı
kasvetli bir iklime yol alıyor. İşte böyle bir noktada merhametin
çok önemli olduğunu düşünüyorum. Yani bir başkasının acısını
hissetmenin bir başkasını insan yerine koymanın çok önemli olduğunu
düşünüyorum.
* Dünya bizi türlü zalimliklere zorluyor, ancak zalimleşirsek
ayakta kalabileceğimizi düşünüyoruz. Ben de diyorum ki zalimliğin,
kaba gücün, hodbinliğin, bencilliğin aksine merhamet, dostluk,
yarenlik, diğerkâmlık... Yani fıtrata dönüş, kalbe dönüş.
* Kurban olmamak için zalim olmayı seçiyor insanlar. En ufak
fırsatta dişini geçirebildiğine efendilik taslayabiliyor. Şişmiş
egolar her yerde karşımıza çıkıyor. Kim kendini abartıyorsa o
incinmekten korkuyordur. Kim erkekliğini abartıyorsa onun bu konuda
kuşkuları vardır. Çağımız insanı bin bir suratlı; ruhunun
yaralarını maskelerle örteceğini sanıyor.
* İnsan kendi kabilesinden olmayan kişi için de dertleniyorsa
merhamet sahibidir. Bütün çocukları seviyorsa, kendisine değmeyen
insanların acılarıyla da hemdert oluyorsa merhametlidir.
* İnsan kendi ölümü üzerine düşünebilen bir varlık. Ölümlü
olmasaydık sevemezdik.