Burada (Kanada) gelen öğrencinin ifadesine göre sınıfa
alıyorlar. Sorgu, sual belge melge yok. Adres söylemen yeterli. (Bu
notu biraz açmadan Türkiye'deki düzene alışık olanların anlaması
zor. Sen Türkiye'de hangi sınıftan ayrıldın, evrakın var mı..
altında mühür ve imza var mı, diye sormuyorlarmış. Öğrencinin ben
ikinci sınıfı bitirdim, demesi yeterli imiş. Türkler orada
yoğunlaşır ve suistimal ederse belki bundan sonra Türklerden ayrıca
evrak isterler. Ama anlaşıldığı kadarıyla Kanada'yı henüz Almanya
gibi, Hollanda gibi bir düzene sokamadık.)
* Okul, servis, kitap, defter, bedava. Önlüktü, formaydı, andımızdı
gibi teferruatlar yok.
* Öğrenci otobüsleri sarı ve yolların kralı. Otobüs durunca her iki
yönde trafik otomatik olarak duruyor.
* Okul veli ilişkileri çok sıcak devamlı arıyorlar. Bağış falan
gibi şeyler yok, dersler biraz hafif gibi ama sürekli proje
istiyorlar.
* Burada önem sırası şöyle: Önce çocuklar, kadınlar, kedi, köpek ve
sonra erkekler geliyor.
* Çocuklar okulda çok serbestler.
* Kötü alışkanlıklar fazlasıyla var. Aile hemen hemen yok gibi.
* 15 kişilik bir küçük sosyal grup isterlerse kendi okullarını
kurup istedikleri dil, kültür ve dinde eğitim verebiliyorlar.
* Devlet yardım ediyor.
* Devletin her biriminde kendi kültürünün gerektirdiği kıyafet veya
işareti, her neyse kullanabiliyorsun.
* Bu kadar yıl oldu hiç asker görmedim.
* Eyalet başbakanımızı daha sima olarak yeni tanıdım ismini
bilmiyorum.