Önce düşmanları boğduk,
Sonra sultanları kovduk.
Yıktık zalimin tahtını,
Ak ettik Türk’ün bahtını.
Kalmadı kimsede keder,
Hayat buldu hemen her yer,
Bütün güçlükler aşıldı,
Rahatlığa kavuşuldu.
Ne baskı var üstümüzde,
Ne korku gönlümüze yük.
Hürüz milletimizle,
Bu yurtta büyük küçük.
....
Millet güvendiğini,
Övüp beğendiğini,
Yerine mebus seçer,
Yurda bakacaksın der.
Şu memlekette hepimiz,
Olup biteni biliriz.
Bir zamanlar başımızda,
Aklı fikri aşımızda,
Bir ilgisiz sultan vardı,
Memlekete hiç bakmazdı.
....
Ne kadar yalınmış egemenliğin tarifi.. Düşmanı boğacaksın, sultanı
kovacaksın, bu ikisini yaptıktan sonra Türk'ün bahtı ak oluyormuş,
kimsede korku ve keder kalmıyormuş.. Her yer hayat buluyormuş..
Egemenliği ele geçirince millet güvendiğini ve övüp beğendiğini
yerine mebus seçiyormuş.
Bir zamanlar başımızda aklı fikri aşımızda bir sultan varmış..