Cemal Bey, Memduh Bey, Kenan Bey, Çevik Bey...
Bu “Bey”ler kim?
İlki, Başbakan asanların darbesi olan “27 Mayıs”ın başına getirildi. İzmir’de yaşıyordu. Emekliydi.
Darbeyi yapan genç subaylar, işe “ağırlık” katmak için rica minnet (esasında zorla), bunu İzmir’den alıp getirdiler. “Darbenin başı sensin” dediler.
Orgeneral Cemal Gürsel, “Tamam” dedi.
Darbenin başına geçti.
Liyakatinin (esasında sadakatinin) ödülünü de, Cumhurbaşkanı seçilerek “fazlasıyla” aldı.
Cemal Bey’i “Cumhurbaşkanı” seçtirenler, rakip aday Ali Fuat Başgil’in masasına bir tabanca koymuşlardı. Başgil, tabancayı görünce adaylıktan çekildi.
Cemal Bey, dikensiz gül bahçesinin Cumhurbaşkanı adayı olarak milletvekillerinin huzuruna getirildi ve büyük bir “başarıyla” seçildi.
Memduh Bey’in kim olduğuna geçmeden önce, Cumhuriyet gazetesinde yazan “Arapkirli”soy isimli şahsa bir hatırlatmada bulunmak istiyorum.
Sağa sola “yandaş” diye çemkiren ama hangi düşüncenin, hangi arkaik ideolojinin yandaşı olduğuna bakma gereği duymayan bu terbiye özürlü şahıs, “Darbecilerin başımıza geç teklifini kabul etmem için kafama silah dayadılar” diyen Hulusi Akar’ı boşa düşürmek için şöyle bir yorumda bulunmuş: “Darbe, kendi liderliği ile planlanır. Çete, başkasını silah zoruyla kendine lider mi yapar yahu? Öyle salak darbeci var mı?”
Şimdi bu Arapkirli’ye, “Sen 27 Mayıs darbecilerine çete mi diyorsun? Silah zoruyla Cemal Gürsel’i başa getirdikleri için salaklıkla mı itham ediyorsun?” diye sorsak, ne cevap verecek?