İlk, “cahil oy çoğunluğunun temsilcileri” yazısının nereden geleceğini merak ediyordum.
Tam da Murat Belge ve takımının kalemiydi.
Şu ana kadar “evet”çileri rencide edecek bir tavır (bir Aysun Kayacı tavrı) sergilemediler, niyeyse!
Olağan şüpheli Bekir Coşkun ve Yılmaz Özdil’den de henüz ses çıkmadı.
İlk “tepki” ve “yorumlar” beklemediğimiz yerden geldi...
Esasında “beklediğimiz yerden” demem gerekirdi.
Evet, ilk Aysun Kayacı tavrı beklediğimiz yerden geldi. “AK Parti’yi savunuyormuş gibi” yapan ama AK Parti içinde oluşturduklarını zannettikleri iktidar alanını korumak için Cumhurbaşkanı Erdoğan’la ödeşen, bizi AB nezdinde kötü gösteren politikaların sorumluluğunu Erdoğan’a (onun “tek adam” olma saplantısına) yükleyen kalemlerden...
Dün bu köşede konuk ettiğim Başdanışman’la iltisaklı küçük bir aydın gurundan söz ediyorum.
Referandumdan “evet” sonucunun çıkması (dağdaki çobanın bu seçimi) Batı’yla aramızı iyice açacak. Dünyadan dışlanacağız. Uygar dünya bu seçimimizin meşruiyetini tartışacak. Demokrasimizin kalitesi düşecek. AB üyeliğimiz hayal olacak. İyi AK Parti’liler kaybedecek, ona buna sataşan kötü AK Parti’liler kazanacak, vs...
Lafı dolandırarak böyle şeyler yazıyorlar.
Bu kez yorum yapmayacağım, hayır.
Biraz daha dökülsünler.
Biraz daha kendilerini ele versinler.
Nasılsa daha çok konuşacağız.
KÜÇÜK, ANAKRONİK OKUMALAR
Rahmetli Attila İlhan, “Batı’ya parmak kaldırma alışkanlığındaki aydınlar” derdi.
Birazdan sunacağım alıntıları “anakronik” bulabilirsiniz ve belli bir aydın grubunu (Batı’cı, laik ve “çağdaşlık” iddiasındaki küçük bir aydın grubunu) ilzam ettiğini düşünebilirsiniz ama söylenenler, bence, siyaseten “Batı karşıtı” geçinen, “AB” hedefini ise “olmazsa olmaz”larımız arasında sayan okumuş-yazmış kesimi daha çok ilgilendiriyor.