DÜZCELİ bir amca...
AK Partili...
Reis taraftarı...
Belli ki bölgede hatırı sayılır biri...
Belli ki çevresinde ağırlığı olan biri...
*
Görüntüleri izledim:
Düzceli bu amca, gecenin bir vakti büyük bir utanç ve telaş içinde, elinde telefon sağı solu arıyor.
Diyor ki:
- Halk Partisi Genel Başkanı’nın kalacağı yere pislik dökmüşler... Bu olmaz...
- Düzce bu değil... Yapılan ayıptır... Olmaz bu.
- Bu davranış bize yakışmaz. Derhal o pisliğin kaldırılması lazım...
*
Seni seviyoruz utanan adam!
*
Bu ülkede düzgün bir şeyler olacaksa...
Senin bu gözünü sevdiğim utancından dolayı olacak.
OKEY MİSİN ŞEYMA
VERDİĞİN röportajla birazcık eğlendik, azıcık kafa bulduk diye...
Pek bozulmuşsun Şeyma...
Bana verdiğin cevapta “Ben buyum... Sana ne? Kime ne?” falan demişsin.
*
Eğer ben durup dururken senin...
Acıklı mesleksizliğine... Ruh ikizin Acun’la evlenme biçimine... Her cümlenin başına “Ya” koymana... “No way” deyişine... “Namaz kılamıyorum çünkü çok sosyalim” şeklindeki hayli komik izah biçimine... Cüretkâr cahilliğine...
Laf edip eğlenmiş olsaydım.
Yerden göğe kadar haklı olacaktın Şeyma.
*
Ama gel gör ki...
Ortada kocaman bir röportaj var Şeyma.
Konuşmuşsun, açılmışsın, anlatmışsın, cevaplamışsın, “Ey ahali, aha da ben buyum” demişsin, yani lisan-ı hal ile kamuoyuna “Buyurun, beni değerlendirin” demişsin.
E ben de değerlendirdim.
*
Ne yapacaktım yani o röportaj metnine?
Sartre’ın Nobel’i ret konuşmasımuamelesi falan mı çekecektim?
Tabii ki alay edecektim, tabii ki küçümseyecektim, tabii ki kafa bulacaktım.
Çok affedersin ama o röportajlakafa bulmak değil, kafa bulmamak haksızlık olurdu.
*
Son olarak...
Al sana yaşam koçlarından yüzlerce dolar bayılarak bile elde edemeyeceğin türden mühim tavsiye:
*
Bundan böyle...
Verdiğin herhangi bir röportajdan dolayı küçümsenir alay edilirsen...
Şunlardan birini yap:
- Ya “El âlem ne derse desin, hadi hadi hadiii” şarkısını söyle.
- Ya “Meyve veren tree taşlanır” de.
- Ya da “Suskunluğum asaletimdendir” diyerek sessizce kaybol.
*
Oldu mu Şeyma? Okey misin?