Bir Azerbaycan duyarlılığım yoktu benim eskiden.
Bakü’ye son gittiğimde oluştu bu duyarlılık bende.
Dükkânlarında alışveriş yaptım, sokaklarında dolaştım, insanlarıyla konuştum, havasını kokladım.
*
Ve şunu fark ettim:
Kelimelerimiz aynı... Beslendiğimiz kültürel kaynaklar aynı...�Türkülerimiz aynı... Ulularımız aynı... Tepkilerimiz aynı...
Hatta ve hatta mazlumluğumuz bile aynı...
*
Irksal bir aidiyet yakınlığı değildi benimki.
Daha çok kültürel bir yakınlıktı.