Vay vay vay.
Koskoca Aydın abimiz vefat etmiş ha.
Vay ki vay.
Yıllardır tanırım Aydın Engin’i.
Tanıdığım günden beri de kendisine “Aydın abi” derim.
28 Şubat’ın en yoğun biçimde üzerimize geldiği günlerde...
Her zaman yanımızda olmuştur Aydın abi.
“Bakın, sizin yanınızda oluyorum. Bakın, neleri göze alıyorum” imasına zerre kadar tenezzül etmeden yapmıştır bunu.
Kendi seküler mahallesinden işittiği “Onların yanında olma, onlardan uzak dur” uyarılarına zerre kadar aldırış etmemiştir.
Tanıdığım en demokrat insandı Aydın abi.
“Nasıl bilirsiniz?” diye sorulduğunda...
Gönül rahatlığıyla ve gür bir sesle, “Demokrat bilirim” diyebileceğim biridir.
En ciddi meseleler karşısında ironik bir yaklaşım sergilemesini bilmiştir. Bütün gazetecilere abilik yapmıştır. Hep su gibi okunan yazılar yazmıştır.
12 Eylül’de sürgüne gittiği Frankfurt’ta taksi şoförlüğü yapan Aydın abi, şoförlük anılarını “Ben Frankfurt’ta Şoförken” adlı kitapta topladı.
Gülümseyerek ve büyük bir iştahla okumuştum o kitabı.
İyi bir gazeteciydi.
Namuslu bir aydındı.
Güzel bir insandı.
Allah rahmet eylesin.
Nur içinde yatsın.