“Ekrandaki Muharrem Sarıkaya’yı betimle” deseler...
Hiç düşünmeden şöyle derim:
*
“Asimetrik bir nezakete sahip. Adam kibarlıktan yıkılıyor abi!”
*
Mesela...
Ses tonu, asla ani inişlere ve ani çıkışlara kaymaz.
*
Mesela...
Üslubu, karşısındakine çekidüzen verdirecek denli aşırı naziktir.
*
Mesela...
Yaklaşımlarında en küçük bir falso bile bulamazsınız.
*
Ekranda hiç delirmez, hiç asabileşmez.
Bir saniyecik olsun çirkinleşmez.
Ne çirkinleşmesi yahu!
“Siz”den “sen”e geçmeyi bile aklının ucundan geçirmez.
*
Televizyon ekranından tanıdığım Muharrem Sarıkaya buydu, bundan ibaretti.
*
Peki ya ekran arkası?
Onu da artık biliyorum.
Bütün Türkiye gibi ben de gördüm.
*
Kameraların kendisini çekmediği bir anda program için çalışan bir emekçiye öyle bir hırsla vurdu ki Muharrem Sarıkaya...
Şaşkınlıktan elimdeki telefonu düşürüyordum az daha.