AHMET Davutoğlu'nun konuşmasını dinlerken... İlk tepkim şöyle olmuştu: - Bu ne ya! Net bir şekilde isyan etmiyor. - Bu ne ya! Doğru dürüst bir sitem bile etmiyor. - Bu ne ya! Haksızlığa haksızlık bile demiyor. * Sonra biraz düşününce... Aslında Davutoğlu’nun... Çok zekice, çok akıllıca, çok hesaplı, çok ince bir taktik izlediğini fark ettim. * Çünkü Ahmet Davutoğlu, aldığı tutumla şu sonuçların ortaya çıkmasını sağlamış oluyordu: * - Dost, düşman herkese... “Adamcağızın tek bir kabahati yokken görevine son verdiler” dedirtiyordu... Mağdur oluyordu yani... Mazlum oluyordu.