“Analar ağlamasın” ile başlayan ve şimdi de “Terörsüz Türkiye” ile devam eden AKP’li sözde çözüm süreçleri, dün olduğu gibi bugün de belirsizliklerle devam ediyor. İddiaya göre bu “Barış sürecini” devlet yönetiyor ve gelişmeleri o planlıyor. Hepimiz biliyoruz ki devlet, yürütmeden (iktidardan) bağımsız kendi kendine işlemez, iş göremez. Devletin, kurumsal yapısıyla etkin olacağı tek siyasal sistem, hukukun üstünlüğüne dayalı, partileşmemiş bürokrasiye sahip, gücünü yasalardan alan demokratik devlet olabilir.
Türkiye’de devlet, bürokrasisiyle yeniden yapılandırılmış, kurumsal yapısı bozulmuş, anayasal düzenden değil, işbaşındaki iktidardan güç ve emir alan devlettir. Bunun en çarpıcı örneğini hukukun siyasallaşmasında görüyoruz.
Yatarı olmayan suçtan, bir siyasal partinin genel başkanı aylarca hapis yatarken, iktidar partisinden birçok isim, suç duyurusuna rağmen yaşam konforunu sürdürüyor. Bu durumda iktidardan bağımsız, salt kurumsal gücünü kullanan bir devlet göremiyoruz. Hâl böyle olunca “terörsüz Türkiye sürecini” yönettiği söylenen devlet, iktidar bürokrasisinin, kurumsal yapısına hâkim olduğu devlet ve onun aklıdır.
SÜRECİN BAŞ AKTÖRÜ: İMRALI
“Terörsüz Türkiye” yi kuracak aklın bir tarafını, İmralı’daki teröristbaşı, PKK-KCK kurucu lideri, Türkiye’nin yıllar yılı altını oyan, nice masum sivilin hayatına kıyan, milletin asker, polis, korucu evlatlarını şehit eden kişi oluştururken, diğer tarafını elbette iktidar ve ortakları oluşturuyor. Ancak tartışılan konu, “Kürtler.”
Bu durumda tartışma ve düzenleme masasında adına işlem yapılan Kürtler niye yok?