Bireylerin hiç kimseye ihtiyaç duymadan toplumsal yaşam alanlarını rahat bir şekilde kullanabilmesinin tanımıdır, erişelebilirlik. Her bireyin doğal hakkı olması gerekirken, uygulamada/hareket alanındaki aksaklıklar, bireyin karşısına engel olarak çıkabilmektedir. Duyarsızlığın temel nedenini, bilerek ve bilmeyerek yanlış planlama oluşturmaktadır. Sosyal alanlarında göz ardı edilen böyle bir süreçten, özel gereksinimli (engelli) bireylerin, engeli olmayan bireylere göre daha fazla etkilendiğini görmekteyiz. Buda demek oluyor ki engelliliğe tıbbi yaklaşım daha ötesinde, bireyin sosyal hayatın içerisine katılımının, temel hakkı olduğu...