İnsanlığımızın gereğidir, sosyal hayatın içinde yer almak, insanlarla iletişim kurmak. İşitme, görme, zihinsel ve bedensel engelliler. Ülke nüfusunun ortalama 10 milyon, yaşadığı aile ve çevreyi etkileyen 30 milyona yakın bir nüfustan bahsediyoruz. Bu gerçekleri görmemezlikten gelmek, insani değerlerimizle bağdaşmayan bir durum olur. Daha da ileri giderek, bu durum ‘klinik’ vaka sayılır, ama bunu da asla kabul etmek istemeyiz! Bir uzvun eksik olması, sadece bedensel olarak eksik olma manasına gelir. Etrafımızdaki engelli bireylerin farkına varamamak ve çözüm üretememek, belli bir dönem sonra vicdani/insani çöküntü oluşturacağı gibi, zamanla da kişilik bunalımı yaşanmalarına sebeb olacaktır… Engelli bireylerin toplum içinde problemsiz bir şekilde yaşamaları, bizlerin onları anlamamızla bağlantılı bir durum. Herkes üzerine düşeni...