Down sendromlu milli takım sporcularımız Dünya Şampiyonasında yarıştı. Atletizm, Masa Tenisi, Tenis branşlarda hünerlerini sergileyen ay-yıldızlı sporcularımız, 10’u altın olmak üzere, toplam 30 madalya ile şampiyon oldu. Başarı da durduk yerde gelmediğine göre, emeği geçen herkesi kutlarız. Üzerinde durulması, başarıya giden yolda nelerin yaşandığı, elde edilen başarının bize hangi görev ve sorumluluk yüklediği gerçeği. Organizasyona kaç ülke katıldı, bir branşta kaç ülke sporcu yarıştı, bir kategoride üç sporcunun yarıştığı kategoride ilk ikiye girerek madalya kazanan sporcu oldu mu veya bir sporcu beş madalya birden aldı mı? gibi sorular yöneltmiyoruz. Dileriz bu sorular, elde edilen başarının ‘küçümsenmesi’ manasını çıkarılmaz. Bizim için önemli olan böyle bir organizasyona özel gereksinimli, down sendromlu sporcularımızın katılım sağlaması. Katılım, derece ve madalyayla birlikte daha da önem taşıyan husus, bundan sonra yüklenmemiz gereken sorumluluk bilincinin ne olacağı hususu! İsmi spor olan (hareket ve egzersiz) aktiviteye, daha fazla birey...