Geçen haftaki yazımda, seküler yaşam biçimi ve eğitim sisteminin zemin hazırladığı inanç boşluğu ve buna ek olarak İslâm’ın doğru tebliğ ve temsil edilemeyişi nedeniyle ortaya çıkan ve son zamanlarda yaygınlaştığı iddia edilen ateizm, deizm ve agnostisizm gibi Allah ve Din konusundaki çarpık inançlar karşısında dikkatli ve duyarlı bir tavır geliştirilmesi gerektiğine işaret etmiştim…
Bugün, bu konuya ışık tuttuğunu düşündüğüm bazı kitapları dikkatlerinize sunmak istiyorum:
Öncelikle, Selçuk Kütük’ün “Ben kimim? Niçin varım? Nasıl var oldum? Nereye gidiyorum? Hayatın anlamı nedir?” gibi sorulara cevap aradığı ve bu bağlamda “inançsızlık hastalığını” ele aldığı, lise gençliğine hitap eden “Aklı Karışıklara Rehber” isimli kitabını (Pınar Yayınları: Genç Öncüler serisi) okumak ve özellikle de gençlerimize okutmak gerektiğini düşünüyorum.
İnançsızlık hastalığı konusunda daha derinlikli bir analiz ve özellikle “ateizm”, “teizm/deizm” ve “agnostisizm” tartışmalarına dair daha geniş bir araştırma için yine Selçuk Kütük’ün Açılım Kitap’tan çıkan “Ateizm Yanılgısı” isimli eserine müracaat etmeyi tavsiye ediyorum. Yeri gelmişken, Kütük’ün “Ateizm Yanılgısı”ndaki bazı tespitlerini önemli ve anlamlı bulduğumu belirtmeliyim:
“Materyalist ve seküler eğitim sürecinden geçirilen zihinler, bilimsel bilginin artmasıyla tanrıya olan inancın ve ihtiyacın ortadan kalkacağını düşünmüşlerdi, ama görünen o ki, bu beklentileri hiç de gerçekleşeceğe benzemiyor” (s. 10).