Asya ülkelerini ziyaret ettiğimizde dikkatimizi çeken ayrıntılardan biri de gittiğimiz her yerde öğrencilerle karşılaşıyor olmamızdı. Çin, Japonya ve Güney Kore’de ülkenin neresine giderseniz gidin tarihi, turistik ya da endüstriyel bölgelerde ziyaretçilerin en az üçte biri öğrenciydi. Büyük bir çoğunluğu da ilk ve orta dereceli okul öğrencileriydi.Nedenini sorguladığımızda milli ve mali değerlerden aidiyet hissine, tarihten coğrafyaya, ülkeleriyle gurur duyacakları eserlerden yaptıkları hataları hatırlatan yanlışlara, mutfaktan kültürel değerlere kadar hemen her yeri gezdiriyor, anlatıyor ve sorgulatıyorlardı.En önemlisi de bunu yurttaşlığın olmazsa olmazı olarak görmeleriydi…Bizim için enteresan hem de çok enteresandı.Her gördüğümüzü, her anlatılanı, her farkındalığı hemen kendimizle kıyaslıyor, onların yaptığının mı yoksa bizim yaptığımızın mu doğu olduğunu bulmaya çalışıyor, nerede hata yaptığımızı tartışıyorduk…Sınav bataklığına ve diploma sevdasına kendimizi öylesine kaptırmışız ki, gerisi teferruat olmanın ötesine geçemiyordu hâlâ da değişen bir şey yok.Yeni öğrenim yılı hazırlıkları sürerken pek çok konu gibi keşke bu konuyu da biraz daha ciddiye...