Plan ve programı adeta hayatımızdan çıkardık.Günü kurtarmak yetiyor da artıyor.Atalarımız gibi ‘Göç yolda düzelir’ diye işe başlıyor, “Sonrası Allah kerim” diyerek yola devam ediyoruz.Her şey yolunda gittiği sürece sorun yok.Bozuk saatin bile günde iki kez doğruyu gösterdiği gibi, doğru anlık kararlar alabiliyor ve şansımız da yaver gittiği sürece de durumu idare ediyoruz.Peki ama nereye kadar?..Hadi farklı sektörler böyle hareket ediyor olabilir ama üniversiteler, YÖK, MEB ve ÖSYM gibi aklın ve bilimin kâbesi olması gereken kurumlar için de aynı toleransı göstermek doğru mu?