Manisa’da 22 yıl önce kızını eskrim sporuna götürürken, eskrim
sporuyla tanışan Figen Ülkü, kızının antrenörlüğü ile başladığı
görevini ilerleyen yaşına rağmen sürdürüyor. Kızıyla birlikte
Manisalılara eskrim sporu öğreten, anne-kız dünya şampiyonu
yetiştirmeyi hedefliyor.
Manisa’da kızı aracılığıyla eskrim sporu ile tanışan Figen Ülkü,
kızıyla beraber başladığı antrenörlük görevini başarıyla
sürdürüyor. 22 yıl önce kızını eskrim sporu yapması için
antrenmanlara götüren anne Figen Ülkü (54), eskrimden etkilendi.
Kızı İpek İrem Ülkü’ye her zaman destek veren ve katıldığı tüm
müsabakalarda yanından bir an olsun ayrılmayan anne Ülkü, iç içe
yaşadığı eskrim sporuyla yakından ilgilendi.
Şampiyon kızı İpek İrem Ülkü’nün, spor hayatını noktalayıp
antrenörlüğe başlamasıyla kızıyla birlikte antrenörlüğe başlayan
anne Figen Ülkü, öğrenci yetiştiriyor. Anne Figen Ülkü, “Kızım İrem
sayesinde 1996 yılında eskrim ile tanıştık. Onunla birlikte
bugünlere geldik. Kızımın maddi ve manevi olarak her yönden
destekçisi oldum. Babasıyla birlikte maçlarına gittik.
Müsabakalarını izledik. Turnuvalarına katıldık. Kendisi eskirimi
sevdi, bize de sevdirdi. Eskrim sporu hem farklı hem de ayrıcalıklı
bir spor. Her zaman kızımın yardımcısı oldum. Genelde perde arkası
ve mutfak kısmında ben varım. Özellikle kızımın mental
antrenörlüğünü yaptım. Çocukların zihinsel ve fiziksel
gelişimlerine büyük katkı sağlıyor. Ben daha çok sporcuları
kondisyon ağırlıklı eğitiyorum. Manisa’da eskirim yeni, İrem
hocanın sayesinde duyulmaya başlandı. 4 buçuk yaşından 54 yaşına
kadar her yaş grubundan öğrencimiz var” diye konuştu.
Antrenör İpek İrem Ülkü ise annesiyle beraber aynı sporu yapmanın
gurur verici olduğunu söyledi. Ülkü şöyle konuştu:
"1996 yılından beridir eskrim sporu içerisindeyim. 2005 yılına
kadar faal sporculuk hayatım oldu. 2001 yılında Balkan
Şampiyonası’nda 3’üncülük elde ettim. İlk defa bayanlar kılıç
branşında Türkiye’ye 3’üncülük getiren bir sporcuyum. 2005’teki
düzenlenen Avrupa Şampiyonası’ndan sonra sporculuk hayatıma nokta
koydum. Eskrim sporuna antrenör olarak devam ettim. Aynı zamanda
uluslararası hakem olarak da hizmet vermekteyim. Manisa ilinde 40
sporcu ile faaliyet gösteriyoruz. Annemle birlikte aynı sporu
yapmak ve çocuklara sevdirmek çok farklı bir his ve duygu. Eskirim
sporunda anne ve kız yok. Bu da ayrı bir gurur verici bir durum.
1996 yılından beridir annemde benimle birlikte bu branşın
içerisinde. Annem Bursa’da il temsilciği ve idareci olarak çalıştı.
Benim antrenörüm gibiydi. Gerek kondisyon gerekse de mental
antrenman olarak yanımda yer aldı. Bu işe birlikte başladık. 3
senedir de bu işi Manisa ilinde yürütüyoruz.”