Tarihî bir yol ayrımının eşiğinden geçiyoruz...

Osmanlı durduruldu, Türkiye kuşatılıyor. 100 yıldır yaşadıklarımızın özeti budur.

AYDIN, AYDINLATMIYOR, ÖNÜMÜZÜ KARARTIYOR!

Türkiye'nin entelijansiyası yok. Pergelini şaşırmış, metamorfoz yemiş, celladına âşık, bedenen burada ama zihnen Batı'da yaşayan kültürel şizofreniyle malul bir entelijansiyası var bu ülkenin.
O yüzden hem Türkiye'ye, hem de Batı'ya buradan bakamıyor; âşık olduğu celladının gözlükleriyle bakıyor, şaşı bakıyor, sonra da ortaya çıkan sosyokültürel manzaraya hep şaşırıp kalıyor.
Çünkü hiçbir şeyi neyse o olarak göremiyor: Ödünç akılla, ödünç zihinle, yabancılaşmış perspektiflerle bakıyor bu ülke'ye ve dünya'ya: O yüzden hiçbir şeyi göremiyor hakkıyla.

Dahası, bu ülkeye yabancılaşmış perspektiflerle / gözlüklerle baktığı için, önerdiği ve yaptığı her şey, bu ülkenin kültürel dinamiklerini dinamitlemekle, entelektüel derinliğini, birikimini ve hazinelerini târumâr etmekle sonuçlanıyor.
Sonuçta celladına âşık seküler Türk aydını, toplumu aydınlatacağına, toplumun önünü, zihnini ve geleceğini karartmaktan başka bir şey yapmış olmuyor.

DURDUĞUNUZ YER, GÖRDÜĞÜNÜZ ŞEYİ BELİRLER