“Ben Âdem’den daha üstünüm!"

İblis, kendisini üstün görerek “Ben Âdem’den daha üstünüm. Beni ateşten, onu ise topraktan yarattın” dedi.

Câbirî Ahmed Efendi Hanefî mezhebi âlimlerinden ve Osmanlı kadılarından olup, Eshâb-ı kirâmdan Câbir bin Abdullah-ı Ensârî’nin nesebine mensup olduğu için, “Câbirî” adıyla tanındı. İran’da doğdu. Yürüyerek İstanbul’a gelip, birçok âlimden ilim tahsil etti. Şam, Mısır, Edirne ve İstanbul kadılıkları, Anadolu kadıaskerliği yaptı. 1008 (m. 1600)’da İstanbul’da vefât etti. Buyurdu ki:
Kendisini ve ibâdetlerini beğenen kimse, kendi kusur ve kabahatlerini göremez. Kendisini medhedenlerin yaltaklanma ve yalanlarından lezzet alır. Çünkü medh, ucub sebeplerinin kuvvetlilerinden ve kibir sebeplerinin şiddetlilerindendir. Dinin emirlerine çok bağlı olup, akıl, takvâ ve yakîn sahipleri kemâl mertebesinde oldukları hâlde, kendilerini dâima hatalı ve kusurlu bilmişler, bozuk düşüncelerden uzak oldukları hâlde, dâima kendi düşüncelerini değersiz görmüşlerdir. Dâima meşverete müracaat etmişler, tevâzuyu yükseklik ve büyüklenmeyi aşağılık saymışlardır. Bazıları Hazreti Ebû Bekr’i (radıyallahu anh) methettikleri zaman, O, Allahü teâlâya şöyle yalvarırdı: “Ey Allahım! Sen, beni benden daha iyi biliyorsun. Ben de kendimi, onlardan (beni methedenlerden) daha iyi biliyorum. Allahım, beni, onların zannettiklerinden daha iyi eyle. Onların bilmediği hatâ ve kusurlarımı affeyle. Beni, onların söyledikleri ile muaheze eyleme. Yani bana; [İnsanlar senin hakkında böyle güzel şeyler düşünüp seni medhettikleri hâlde, sen şu kabahatleri işledin] diyerek beni cezalandırma.”