Tunuslu Âlim Ebû Abdullâh ibn-i Arafe

"Namaz kılan kimse, bütün günahlarına tövbe etmeli, kalbini hıkddan, hasedden, kibirden, hileden, yalan ve iftiradan, gıybetten, dedikodudan, husûmetten korumalıdır."

Ebû Abdullâh ibn-i Arafe hazretleri Mâliki fıkıh âlimidir. 716 (m. 1316)’de Tunus’ta doğdu. İlk tahsilinden sonra zamanın büyük âlimlerinden fıkıh ve usûl-i fıkıh ilmi tahsil etti, icazet alarak talebe yetiştirdi. 803 (m. 1401)’de Tu­nus'ta vefat etti.

Bir dersinde namazın fazileti hakkında buyurdu ki:
Namaz kılan kimse, bütün günahlarına tövbe etmeli, kalbini hıkddan, yani kendine nasihat edenleri aşağı görerek nefret etmekten ve ona düşmanlık beslemekten, hasetten, kibirden, hileden, yalan ve iftiradan, gıybetten, dedikodudan, husûmetten korumalıdır. Gözlerini harama bakmaktan, midesini haram lokmadan, vücudunu haram giymekten ve ayaklarını Allahü teâlânın râzı olmadığı yerlere gitmekten korumalıdır. Namaz kılarken, zâhiren ve bâtınen Allahü teâlânın huzûrunda ihlâs ile durmalı, kıldığı namazı, en son namazını kılıyormuş gibi düşünerek, en güzel bir şekilde eda etmelidir.