Medîneli Âlim Saîd ibni Müseyyib

Kırlarda namaz kılan kimsenin, sağında ve solunda iki melek durur ve onunla kılarlar. Ezan okur ve kâmet getirirse arkasında dağlar gibi melekler saf bağlar."

Saîd ibni Müseyyib hazretleri Tâbiîn devrinde Medîne'de yetişen yedi büyük âlimdendir. 636 (H.15) yılında doğdu. Hazret-i Ebû Bekir'den mürsel olarak, hazret-i Ömer'den, hazret-i Osman'dan, hazret-i Ali'den, Sa'd bin Ebî Vakkâs'tan, Abdullah ibni Abbâs'tan, Abdullah bin Ömer'den, Ebû Katâde'den, Ebû Hüreyre'den, hazret-i Âişe'den ve babası Müseyyeb'den daha birçok Sahâbiden “radıyallahü anhüm” hadîs-i şerîf rivâyetinde bulundu. En çok Ebû Hüreyre'den hadîs rivâyet etti. 710 (H.91) yılında Medîne'de vefât etti.

Saîd ibni Müseyyib bildirdi ki:

"Dindar dost aramayı teşvik etmek üzere hazret-i Ömer şöyle buyurmuştur: Sâdık dost bul ve onların arasında yaşa! Dürüst ve samimi arkadaşlar, genişlikte süs ve ziynet; darlıkta yedek sermayedirler. Dostunun sana düşen işini güzelce gör ki, lüzumunda sana daha güzeli ile karşılıkta bulunsun. Düşmanından uzaklaş, her dosta bel bağlama, ancak emin olanları seç. Emin olanlar, Allahü teâlâdan korkanlardır. Kötü insanlarla düşüp kalkma, onlardan kötülük öğrenirsin. Onlara sırrını verme, ifşâ ederler. İşlerini, Allah'tan korkanlara danış ve onlarla istişâre et."