Müderris Celâleddîn Ömer Habbâzî

Duâyı yalnız namazlardan sonra veya belli zamanlarda yapmak ve belli şeyleri ezberleyip, şiir okur gibi duâ etmek mekruhtur.

Celâleddîn Ömer Habbâzî hazretleri Hanefî fıkıh âlimidir. 629 (1232) yılında Mâverâünnehir şe­hirlerinden Hucend'de doğdu. İlk tahsilinden sonra Bağdat'a ve sonra Şam'a gidip Hanefî fıkhı tahsil etti. Şam'da Hâtûniyye Medresesinde vefatına kadar ders verdi. 691 (m. 1292)’de Şam'da vefat etti. 

Bir dersinde şunları anlattı:
Namaz kılarken, âdâbına riayet etmek müstehaptır. 

Namazın âdâbı Hanefî’de şunlardır: Yalnız kılmış olan veya imamla kılan kimse, selâmın akabinde, (Allahümme entesselâmü ve minkes-selâmü tebârekte yâ zel-celâli vel-ikrâm) demek. Bundan sonra, üç kere (Estagfirullahel'azîm ellezî lâ ilâhe illâ hüv elhayyelkayyûme ve etûbü ileyh) demek. Bundan sonra, (Âyetel-kürsî) okumak. Otuzüç kere (Sübhânallah) demek. Otuzüç kere (Elhamdülillah) demek. Otuzüç kere (Allahü ekber) demek. Bir kere (Lâilâheillallahü vahdehû lâ şerîkeleh lehül mülkü ve lehülhamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr) demek. Kolları ileri uzatıp, ellerini duânın kıblesi olan Arş'a açıp, hulûs üzere duâ etmek. Cemaat ile ise, duâyı beklemek. Duâ sonunda (âmîn) demek. Duânın hitâmında elini yüzüne sıvamak. Sonra, her birinde Besmele çekerek, onbir (İhlâs-ı şerif) okumak.