Putin’le tehlikeli restleşme

“Türkiye, Rusya’nın (Hatay sınırı üzerinden) birçok kez verdiği gözdağından sıkıldı.” 
Bu sözler 2008-2010 yıllarında Türkiye’de görev yapan eski büyükelçi James F.Jeffrey’ye ait. 
Jeffrey’nin sözlerine geniş yer ayıran New York Times (26 Kasım) “uçak krizini”merceğe alırken “Hatay sınırının” özelliğine dikkat çekiyor. 
Suriye’nin bu sınırı baştan tanımadığına işaret eden gazete, Rusya’nın, Suriye’nin“Hatay iddialarına” öteden beri arka çıktığını hatırlatıyor ve özetle olayın bu hassas bölgede cereyan etmiş olmasının anlamlı olduğunu söylüyor. 
ABD’li diplomatın görüşlerini aktaran gazete, Jeffrey’nin kafasında şu stratejik sorunun çengeli olduğunu söylüyor: 
“Rus jetleri Hatay semalarına kazara mı girdi yoksa Rusya, Hatay’ın bu girift tarihinedeniyle, jetleriyle ihlalleri mahsus mu yaptı?” 
Eski büyükelçi konunun kısaca banal bir “17 saniyelik sınır ihlali” meselesi olmadığını; arkada çok ciddi bir tarihi arka plan bulunduğunu, Rusya’nın da o arka plan üzerinden “Ankara’ya gözdağı verdiğini” ifade ediyor.

Bu sebeple ‘bataklık’ demiştik 
ABD büyükelçisinin yorumu doğrultusunda Moskova Ankara’ya diğer deyişle;“Suriye’de kovaladığın hedeflerden vazgeç, yoksa Hatay sınırını bak böyle delerim ve tartışmalı hale dahi getirebilirim!” diyerek meydan okuyor ve “Hatay’la gözdağı”veriyor. 
Tabii ki bu çok çok vahim ve ciddi bir tehdit.
Erdoğan da nitekim şimdi, “Defalarca söyledik” diyerek Ruslara soruyor: “Orada neişiniz var?” 
Ankara’nın bu mütecaviz gözdağı karşısında başını öte yana çevirmesi, olmamış gibi yapması ve ıslık çalması mümkün değil. 
Amma velakin… 
Ülke neden kendini bu “tehdit” ve “gözdağına” açık konuma soktu? 
Türkiye, Suriye iç savaşına böyle boğazına dek bulaşmasaydı; Rus uçakları“hassas” Hatay sınırında pervasızca arıza çıkartabilir miydi? 
Mesele burada.