Köy Enstitüleri Aydınlığı...

AKP iktidarının en iddialı biçimde ortaya koyduğu yeni eğitim adımlarının biri ömrünün iki öğretim yılından az sürdüğü bugünlerde, Köy Enstitüleri deneyimi hâlâ geleceği de aydınlatan bir ışık olarak devam ediyor.
17 Nisan’da Köy Enstitüleri’nin kuruluşunun 75. yılı kutlandı. Türkiye’nin dört bir yanındaki kutlamalara Yeni Kuşak Köy Enstitüleri Derneği’nin öncülük etmesi, bu deneyimin sonraki nesillerde de yankı bulduğunu ortaya koyuyor.
Köy Enstitüleri her şeyden önce eğitimde fırsat eşitliğinin en net fotoğrafıdır.
Enstitülerin açıldığı yerlere baktığımızda, Edirne’den Kars’a, Trabzon’dan Diyarbakır’a, bütün bölgelerin dikkate alındığı görülecektir.
Bu okulların adlarını ve yerlerini 75. yıla armağan olarak paylaşalım:
Kepirtepe (Kırklareli), Arifiye (Sakarya), Savaştepe (Balıkesir), Kızılçullu (İzmir), Ortaklar (Aydın), Çifteler (Eskişehir), Gönen (Isparta), Aksu (Antalya), İvriz (Konya), Düziçi (Adana-Osmaniye), Hasanoğlan (Ankara), Gölköy (Kastamonu), Akpınar (Samsun), Pazarören (Kayseri), Akçadağ (Malatya), Yıldızeli (Sivas), Beşikdüzü (Trabzon), Pulur (Erzurum), Dicle (Diyarbakır), Erciş (Van), Cilavuz (Kars),

***

Yukarıdaki illerin Türkiye haritasındaki yerini düşündüğümüzde teslim etmemiz gereken hak şudur: Eğitimde fırsat eşitliğinin bundan iyi bir düzenlemesi olamaz.
Köy Enstitüleri bugün sadece ülkemizde değil, dünyada da konuşuluyor. Birleşmiş Milletler özellikle kalkınmakta olan ülkelere bu modeli öneriyor.
Köy Enstitüleri, sadece aydınlanmanın değil aynı zamanda üretime dayalı eğitimin de kutup yıldızıydı.