Bile Bile

Biz, gıybetin çok çirkin, çok iğrenç, çok berbat, ölü kardeşinin etini yemek gibi kusturucu bir günah olduğunu biliyoruz ama durup dinlenmeden gıybet ediyoruz. Yahu biz ne biçim Müslümanlarız?

Biz yalan konuşmanın, iftiranın, fitne fesat çıkartmanın kötülüğünü biliyoruz ve bu günahları bile bile işliyoruz.

Biz, kadınlara, kızlara, çıplaklara şehvet nazarıyla bakmanın haram olduğunu biliyoruz ve bu haramı bile bile çiğniyoruz.

Biz, sabah ezanı okununca yataktan kalkıp, abdest alıp, namaz kılmanın çok kesin bir farz olduğunu biliyoruz ama mübarek seher vakitlerinde yorganı başımıza çekip leşler gibi uyuyoruz.

Biz, ribanın çok büyük, çok yakıcı, çok korkunç bir haram ve günah olduğunu biliyoruz ama yine de ribalı mesken, otomobil, ticaret kredileri alıyoruz. Üstelik bir kısmımız da bu konudaki şeytani fetvaları benimsiyor ve kabul ediyor.
Biz, israfın kesin bir haram olduğunu biliyoruz, lakin bu konuda hiçbir şekilde nefsimizi kontrol etmiyoruz. Her konuda israf yapıyoruz… Paramızı, gençliğimizi, sağlığımızı, vaktimizi ziyan ediyoruz.

Biz, trafik kurallarını çiğnemenin hayatımıza mal olacağını, sakat kalabileceğimizi biliyoruz ama bu kuralları çiğniyoruz, kendimizi tehlikeye atıyoruz.
Biz, kopya çekmenin sahtekarlık, adaletsizlik, haysiyetsizlik olduğunu biliyoruz ama içimizden bazıları yine de kopya çekiyor.

Biz, herkesin arasında yemek yemenin, içmenin sokaklarda caddelerde dondurma yalayarak dolaşmanın vicdansızlık olduğunu biliyoruz ve bunu yine de yapıyoruz.
Biz, Resulullah Efendimizin (salat ve selam olsun ona) ‘’Komşusu aç gecelerken kendisi tok sabahlayan kimse bizden değildir’’ hadisini bildiğimiz halde, çevremizdeki fakirleri, miskinleri, biçareleri araştırıp, imkanımız nispetinde onlara yardımcı olmuyoruz.