“İnsanlık kıyıya vurdu!..”

Sizin gözünüzün önünden gidiyor mu, o tablo?. 
Minik, minnacık bir çocuk.. Kumsala yüzükoyun uzanmış, kırmızı bir tişörtü var.. Altında mavi bir şort ve mavi ayakkabılar.. Uyuyor sanki.. Öyle tatlı, öyle şirin, öyle masum!.. 
..Ve ölü.. 
Kos Adasına gitmek için Bodrum'dan açılan bot batmış. 8'i çocuk, 12 kişi boğulmuş.. Bu, kumsala ölü vuran 8 çocuktan biri.. 
Dünya gazetelerini gösterdi İsmail Küçükkaya Fox'ta.. Birinci sayfalarına silme bu resmi koymuşlar, poster gibi.. 
Doğruyu yapmışlar.. Bu, yüzyılın resmi.. Hani geçen yüz yıla bir Afganlı kızın resmi vardı, damga vuran.. Onun gibi.. Bunu koydun mu, artık yazıya falan gerek yok.. Yazıya, yoruma, hatta gazetenin geri kalanına gerek yok.. O gün, o resim.. O kadar.. 
Gerisini okura bırakırsın, resmi önüne koyup.. İnsanlığın "İ"si varsa onda, kafasında kitap yazar.. Senin bir şey eklemene gerek bırakmaz.. 
Bakın, "O çocuk, sizin olsaydı" falan demelere de gerek duymuyorum.. 
O çocuk "SİZİN" çünkü.. Eğer insansanız.. O çocuk, "BİZİM!.." 
O çocuk "BENİM!.." 
Onun için gözümün önünden gitmiyor. 
Dünyanın tam sayfa kullandığı o resmi, benim gazetem sayfanın en altından çift sütun vermiş.. Tepede, dişi manşet "İpek böyle kaçtı.." 
Cehennemin dibine kaçsın.. Elde bu resim varken ve sen, bu mültecilere kapıları açtığı için, bu mültecilere dünyada en çok destek olduğu, milyonlarcasına bağrına bastığı için eleştirilen bir iktidarı destekliyorsan üstelik, hatta gazeteyi açar, arka kapakla birleştirir, öyle basarsın, 16 sütuna..