Devletin yok olduğu kent.. İstanbul!..

Yasemin, bana yollanan mailleri dosyalamış. Astoria'ya giderken arabamda onları okuyorum. 
Soyadını belirleyemediğim Fatih adlı okurum aynen şöyle diyor.. 
"Hollanda da araba sürerken Hıncal abi, süt dökmüş kedi yavruları gibiyim ama Türkiye'ye izne geldiğimde hiçbir şeyi kafama takmıyorum. Çünkü biliyorum ki trafik polisi diye bir şey yok. Polisin gözünün içine baka baka cep telefonuyla konuşuyorum, İstanbul'da. Bundan ötesi olamaz artık!." 
Saat beşe doğru, Astoria'da işim bitti. Kapının önüne çıktım.. Duble park etmiş servis arabaları.. İstanbul'un en ana, anaların da anası tek caddesi, tek arteri bu, Taksim'den Sarıyer'e uzanan tek cadde.. Bu cadde kapandı mı İstanbul ölür.. Yolun en sağ şeridi, bu yüzden "Birinci Derece Acil Deprem Şeridi"dir. Yani bu şeritte bırakın dubleyi, tek sıra park etmek yasaktır. Geçin. Duraklamak yasaktır. İndi, bindi yapabilirsiniz o kadar.. Ercan geldi. Duble parkın arasında arabama güçlükle binerken, tam karşımda park etmiş trafik motosikletini gördüm. Başında da iki genç polis.. Birinci Derece Acil Deprem şeridine duble park etmiş servis arabalarının 20 metre ötesinde iki görevli trafik polisi ve onların gözünün içine baka baka, İstanbul yakasının tek ana arterinin içine eden servis arabaları.. 
İşte Fatih'in anlattığı durumun canlı görüntüsü.. 
Servis şoförlerindeki umursamazlığa bakar mısınız?. Polisin kendilerini gördüğünü bile bile bu trafik cinayetini işlemekten çekinmiyorlar. Hem de her gün bir deprem haberiyle dünyanın sarsıldığı günlerde, tek ana arterde, durmanın bile yasak olduğu acil deprem şeridine duble park edip, trafiği kilitliyorlar.