Bu mu “kültürel” miras?

Sussaydınız keşke! 
Prestijiniz viran olalı çok oldu. 
Zulüm rejimlerine desteğinizi bilmeyen yok. 
Ortadoğu'da ve ülkeniz Mısır'da çekilen acılara sahip çıktığınızı hiç görmedik. 
Bari şimdi de sussaydınız da, insan acısına taşları tercih ettiğinize şahit olmasaydık! 
El Ezher ulemasından söz ediyorum, anlamışsınızdır. 
Palmira antik kenti hakkında açıklama yaptılar: "Tarihi eserlerin korunması için mücadele bir insanlık savaşıdır." 
Bağdat'ta ve Şam'da yakılıp yıkılan tarihi camiler hakkında böyle bir çıkışları yoktu fakat açıklamalarına "insanlığın kültürel mirasının harap edilmesi İslam'a aykırıdır" diye eklemeyi de unutmadılar. 
Batı ajansları elbette bu açıklamayı "şık hareketler" kategorisinde değerlendirip alkışladı. Tıpkı Sisi'nin bisiklet üzerinde pedal basarak İskenderiye caddelerinden geçerken verdiği fotoğraf gibi... 

Geçen gün "Böyle kültürün..." diyerek öfkeyle kaleme aldığım yazımda konuya bir giriş yapmıştım.. 
Şimdi "kültürel miras hassasiyeti" üzerinde biraz daha durmak istiyorum. 
Öyle çarpık bir hassasiyet ki, kalbi olan ve kanı azıcık deli akan insanı "yıkıcı" biri yapması işten değil! 
Soru şu: Kültürel miras denen şey kolonyalist bir masal mı? 
Öyle ya!