Anlat babam anlat!

Fenerbahçe'nin rezalet maçlarından biri daha... Görevim olmasa bu maçları seyretmem. Çünkü eziyet. Ama Antalyaspor'un hakkını yemeyelim. Onlar Fenerbahçe'ye göre çok daha derli toplu oynadılar. Maçı hak ettiler ama bu skoru hak etmediler. En az 3-4 fark olması gerekirdi.
Çünkü Antalyaspor'un bir şekli var, oyun planı var. Belli şekilde mücadele ediyorlar.
Fenerbahçe'nin ne oyun planı var ne şekilleri var. Mücadele derseniz o da yok. Zorluyorsunuz sarı-lacivertlilerden iyi bir şeyler yazalım diye, bulma şansınız yok. Ama bu kaçıncı maç. Böyle oynadığı çok maçta Fenerbahçe son dakikalarda gol atarak ya berabere kaldı, ya kazandı.
Şansı yaver giderek. Aslında bu sezon oynadığı futbola göre Fenerbahçe'nin aldığı puan çok iyi. Rakipler isimden korkuyor.
Rahat hareket etseler, karşılarında Fenerbahçe'nin değil de başka takımın olduğunu düşünseler bu maçlar 3-4 olur.
Hakem Mete Kalkavan'ı zorlayacak bir maç olmadı. O da zorlanmadı.
Mete Kalkavan'ı Fenerbahçeli oyuncular zorlayabilirdi. Ama bırakın zorlamayı kendilerini zorlayacak halleri bile yok.
Rakiplerini zorlayacak halleri yok. Nasıl Mete Kalkavan'ı zorlasınlar.
8 bin seyirci var diyorlar tribünde.
Bu futbola bu seyirci çok bile. Zaten olayları gören mantıklı, düzgün, akıllı Fenerbahçeliler artık "Kral çıplak" diyebiliyorlar.
Fenerbahçe firmasına yazık oluyor.
Bazıları onunla oyuncak gibi oynuyorlar.
Bu kongreyle oynamaya da devam ederler.
Her sene La Fontaine'den masallar. 3 sene şampiyonluk, seneye şampiyonluk. Anlat babam anlat.