Her devrin adamları

Yasama, Yürütme ve Yargı en önemli unsurlardır. Buna, Dördüncü Güç basını da ekleyebiliriz. Ancak Türkiye ilginç hale geldi. Bazı yargıçlar aynı iddialarla yargılandıkları davalarda yargılayan konumundalar. Bu durum hukuk tarihine geçecek yanlışlıklar taşıyor.

Cumhuriyet Gazetesi mensupları, tam da Basın Özgürlüğü Günü yargılanmaya başladılar. Tarih seçimi ayrı sorun. Bir gün ya da iki gün sonra, hatta bir kaç ay öncesine gün verilemez miydi? Hep söyledim ya, bazı önemli kararların kritik günlere denk getirildiği dönemdeyiz. 28 Şubat, 27 Mayıs, 12 Eylül vb. önemli günlere denk getiriliyor. Demek ki bu işleri ayarlayanlar var.

Sözcü Gazetesi'ni de Cumhuriyet'e çevirebilme çabası gözden kaçmıyor. Amaç, medyanın tükenmeye yüz tutmuş son muhaliflerini de pasifize etmek. Bunu farkedemeyenlere -ya da işlerine gelmiyor- gözlük öneriyorum. Hatta dürbün!

Cumhuriyet'çilerin ilk günkü duruşmasında beni asıl yaralayan Jandarma'nın tutumu oldu. Oğlunun, Kadri Gürsel'e sarılma çabası engellendi. O görevli şimdi çıkıp, mevzuat ve teamül lafları etmesin. Sorunun vicdan olduğu ortada. "Kaşla-gözle yapılacak bırakın işareti" her şeyi halledebilirdi. Ayrıca gazetelere birinci sayfa fotoğrafı ve ekranlara önemli görüntü çıkardı. Baba-oğul da ağlaşarak hasret giderirdi. Bu durum nasılsa "Havuz Medyası" için bir şey yazmazdı. İftiralarına kaldıklara yerden devam ederlerdi. Bir milyon 700 bin kişiyi görmeyenler, bir hasret gidermeyi nasılsa gündeme almazlardı.

İyi okuyun